Raphael Dwamena i ka eklipsuar pothuaj të gjithë, me gola e lojëra prestigji, që i kanë bërë mbrojtësit t’i frikësohen e trajnerët të shqetësohen. Por pikërisht në momentin që ganezi mungoi i dëmtuar e u kthye ende jo në top formë, u shfaqën thesaret e fshehura të një skuadre me potencial të madh. Goli që vendosi ndeshjen me Kukësin rezistues ishte ai i Sebastian Spahiut, që për nga mënyra e realizimit ishte një kryevepër balistike, të cilës i duhet shtuar kontrolloi në kombinimin me Dwamena.
Djaloshi nga Mouscron, me origjinë nga Shkodra, ka nisur të shpërfaqet, me gjithë shkëlqimin e tij, pasi punoi i mbuluar, duke iluminuar manovrën rrogozhinase e duke bërë krijuesin e hapësirave të shfrytëzuara në perfeksion nga Dwamena, Paulausksas, Isgandarli apo Fernando. Braziliani e marrë prej kohësh statusin e të qenit i pazëvendësueshëm, por Egnatia po kupton se Spahiu që festoi ditëlindjen e 24 me golin fantastik ka të gjithë kualitetet për të cilin në Rrogozhinë patën nuhatjen se i kishte, duke e marrë nga Laçi.
I lindur në Belgjikë, por i rritur profesionalisht në Spanjë, ai e pati të vështirë të ambjentohej në skuadra që nuk luanin me fantazist pas sulmuesve, por mësoi shpejt të adaptohej në një mesfushë me tre, duke dalë shpesh si kulm i trekëndëshit për të patur afërsi me ¾. 3 asist e një gol në 10 përfaqësojnë 16% pjesëmarrje në golat e skuadrës, por lidhet direkt me tërheqjen taktike për tu përshtatur me detyrat e dhëna nga Tetova. Kualiteti i lojës, eleganca në përdorimin e topit dhe bindja me të cilën po luan tani lojtari po shpërblejnë Egnatian në rrugën drejt titullit…