Aleksandër Popi ( Alexander Pope) mendonte se vetëm një i çmendur do të kundërshtonte format e qeverisjes.Historia ka një fjalë të mirë për të gjitha këto forma, dhe për ekzistencën e një qeverie në përgjithësi. Meqenëse njerëzit e duan lirinë, dhe liria e individëve brenda një shoqërie kërkon një farë rregullimi të sjelljes, kushti i parë i lirisë është kufizimi i saj; nëse bëhet absolute, ajo humbet në kaos. Në këtë mënyrë, detyra e parë e shtetit është vendosjae rendit; një forcë qendrore e organizuar është alternativa e vetme ndaj forcave të paparashikueshme dhe përçarëse në duart e individëve.
Pushteti ka tendencën të përqendrohet drejt një qendre, sepse nuk është i efektshëm kur ndahet, dobësohet dhe shpërndahet, siç ndodhi në Poloni me “veton e lirë” (liberum veto”); prandaj, centralizimi i pushtetit në monarki nga Rishelje ose Bismarku, kundër kërkesave të baronëve feudalë, është lavdëruar nga historianët. Një proces i ngjashëm ka centralizuar pushtetin në qeverinë federale në Shtetet e Bashkuara të Amerikës; nuk kishte kuptim për të folur për te drejtat e shteteve”,ndërkohë që ekonomia i shpërfillte kufijtë e shteteve dhe mund të rregullohej vetëm nëpërmjet nje autoriteti qendror. Në ditët e sotme, po zhvillohet nje qeveri ndërkombëtare, sepse industria, tregtia dhe financat po i kapërcejnë kufijtë dhe po marrin forma ndërkombëtare.