Të gjithë e njohin historinë e narko-trafikantit më të madh në vitet 80-90, ai që gjunjëzoi për një farë kohe shtetin kolumbian dhe që e pa futbollin si një mundësi argëtimi. Bëhet fjalë për Pablo Escobar, baroni më i njohur i cili u përfshi në lojën më të bukur, edhe sot e kësaj dite ai ka lënë një trashëgimi në futbollin kolumbian.Është një përrallë e pastrimit të parave, suksese ndërkombëtare… dhe një gjyqtar i vrarë.
Një dokumentar i vjetër i ESPN, “The Two Escobars”, tregoi historinë e kriminelit më të pasur në histori dhe se si bota e errët e drogës përfundimisht mori përsipër dashurinë e tij për futbollin. “Pablo gjithmonë e donte futbollin. Këpucët e tij të para ishin këpucë me taka. Ai vdiq po me këpucë futbolli, “tha motra e Escobar, Luz Maria.
Regjimi i Escobar po siguronte 80 përqind të kokainës në SHBA dhe ai grumbulloi një pasuri të raportuar 50 biliardë dollarë. Këtu filloi përfshirja e tij me botën e futbollit: thjesht duke i kthyer komunitetit, ku ai ndërtoi terrene në lagjet e varfra.Mbi të gjitha, ata që ishin më afër tij thanë se ai kishte një ndërgjegje të duhur shoqërore.Futbollistët e ardhshëm të përfaqësueses kolumbiane do të merrnin formën e duhur në fushat që ndërtoi Escobar. Pretendohet se një ndër to është portieri legjendar i përfaqësueses kolumbiane Rene Higuita. I njohur edhe për atë pritje në stilin e “akrepit”.
Por së shpejti, Escobar e kuptoi se mund të përdorë futbollin si një mjet për të pastruar shuma të mëdha parash. Mbi të gjitha, një klub futbolli mund të deklarojë shuma shumë herë më të mëdha sesa ata në të vërtetë marrin. Pasi Escobar po ndërtonte perandorinë e tij në vitet 1970, ai vendosi të blinte klubin e Atletico Nacional, ekipin e tij të lindjes Medellin. Ai donte të hidhte aq shumë para sa të shndërronte klubin e tij në një nga perandoritë më të mëdha të Amerikës së Jugut.
Escobar nuk u emërua kurrë si president ose drejtor, por u bë shumë i njohur se ai ishte truri – ose të paktën paratë.E tillë ishte vlera e të pasurit një klub futbolli, Escobar mori kontrollin e rivalëve të qytetit të Nacional, Deportivo Independiente Medellin (DIM).Investimi i pamasë i Escobar çoi në fitimin e e klubit të tij në Copa Libertadores në vitin1989. Ata ishin skuadra e parë nga Kolumbia që e fituan atë.
Escobar ishte duke jetuar një ëndërr futbolli. Ai do të priste ndeshje futbolli në fermën e tij me futbollistët e Kombëtares me një bast që shkonte deri në 1 milion dollarë. Më vonë, ai do ta ftonte Diego Maradona në burgun e tij të ndërtuar privatisht për të luajtur një ndeshje dhe më pas të bashkohej në party-t që zhvillonte shoqëruar me femrat më të bukura të atyre viteve. Në një ndeshje që skuadra e tij po zhvillonte për kampionat, pretendohej se drejtuesi i një karteli rival I kishte dhënë ryshfet një gjyqtari, Escobar urdhëroi që arbitri të vritej.
“Arbitri e dënoi skuadrën. Pablo na tha ta gjejmë atë dhe ta vrisnim, “tha një prej vrasësve të Escobar, i njohur si Popeye.
Arbitri, Alvaro Ortega, u qëllua për vdekje pas ndeshjes.Escobar u vra përfundimisht vetë në 1993, një vit para se të shpresonte të shikonte Kolumbinë në Kupën e Botës. Dominimi i klubit të tij Nacional mbaroi (u desh 11 vjet që ish-klubi i tij të merrte një tjetër titull kampioni.